حدیث نفس
ای راحت دل ،قرار جان ها برگرد
درمان دل شکسته ما، برگرد
ماندیم در انتظار دیدار،ای داد
دلها همه تنگ توست آقا برگرد…..
ای راحت دل ،قرار جان ها برگرد
درمان دل شکسته ما، برگرد
ماندیم در انتظار دیدار،ای داد
دلها همه تنگ توست آقا برگرد…..
ما که از عشق حسین (علیه السلام) َ دم میزنیم
کوچه ها را رنگ ماتم میزنیم
پس چرا هر لحظه با رفتار خود
بردل صاحب زمان(عج) غم میزنیم
در آیین سوگواری ، اربعین ، گذر چهل روز از یک حادثه و پاس داشت آن است تا در دفتر خاطره ها گرد فراموشی نگیرد و از یادها نرود.
اما برای رخ داد بی مرگ عاشورا ، اربعین و تکرار هر ساله ی آن، حکایت دیگری است از عشق و دل دادگی شیعیان؛ چیزی که باید آن را در اراده ی بی پایان خدای جست ؛ خدای که در غم حسین چهل روز آسمان را به گریه وا داشت؛ چنان که صادق آل رسول فرموده است:
“بکت السماء علی الحسین أربعین یوما بالدم؛”
“آسمان چهل روز بر حسین (علیه السلام) خون گریه کرد.
جهل و نادانی ، و نیز در گمراهی ها سرگردان ماندن، از بزرگترین آفت های زندگی بشر در همیشه ی دوران ها به شمار می رود. در این میان ، وظیفه ی بزرگان و دلسوزان جامعه ی بشری است که از تمامی ابزارها برای برطرف ساختن این آفت پر خطر بهره برند . یکی از این راه ها ، نثار خون خود برای درس آموزی دیگران و زدودن غبار نادانی و سرگردانی است ؛ درسی که امام حسین (علیه السلام) در روز عاشورا آن را به نیکی به همگان نشان داد. بر این اساس است که می بینیم در زیارت اربعین درباره ی فلسفه ی قیام ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) آمده است:
“و بذل مهجته فیک لیستنقذ عبادک من الجهاله و حیره الضلاله؛”
حسین (علیه السلام) خون قلبش را به آستان الهی هدیه داد تا بندگان را از ظلمت جهل و نادانی وحیرت گمراهی رهایی بخشد.
باردیگر یاد دلبر می کنم
نغمه ی یابن الحسن سر می کنم
هیچ داری از دل مهدی خبر
گریه های هر شبش راتا سحر
شیعیان مهدی غریب وبی کس است
جان مولای!معصیت دیگر بس است
دست مهدی بسته از رفتار ماست
قفل زندانش همین کردار ماست