راه رسیدن به خدا سخت نیست،این ماییم که با غرق شدن در دنیا ومافیهایش،آن را سخت کردهایم.
هستند بر خی بندگان خدا که لهو ولعب کودکانه دنیا و غوغای خاکیان بر سر آن را به فراموشی سپردند ودر رمز"ممن نادبته فاجابک"در آمدند.
اینان گنجینه های زمین اند در زمان غیبت حجت خدا.
باید پای درس شان زانو زد وراه جست از میان دانسته ها و کلام شان،وقتی زبان به بیان حقایقی می گشایند که من و تو با غفلت و بی خبری ودر پی دنیا بودن،آن ها را ندیدهایم.
باید از گفتار و رفتارشان درس بگیریم تا درهای سیروسلوک به رویمان گشوده شود.اینان،هم چون گلستانی اند که درآن هر گلی رنگ بوی ویژه ای دارد وجلوه خاصی از خدا را به نمایش می گذارد….
مانند رهبرمان ….