نامدارترین ها

الا ساقی مستان ولایت

بهار بی زمستان ولایت

هزاران  راز را در من نهفتی

ولی در گوش من اینگونه گفتی

زاحمد تا احد یک میم فرق است

جهانی اندر این یک میم غرق است

نام احمد نام جمله انبیاست

چون که صد آمد نود هم پیش ماست

ز احمد هر دو عالم آبرو یافت

دمی خندید و هستی رنگ و بو یافت

اگر احمد نبود آدم کجا بود

خدا را آیه ای محکم کجا بود

همان احمد که آوازش بهار است

دلیل خلقت لیل و نهار است

همان احمد که ستارالعیوب است

دلیل راه و علام الغیوب است

همان احمد که جانش جان وحی است

به دستش ذوالفقار امر و نهی است

همان احمد که ختم الانبیا شد

جناب کنت کنزا مخفیا شد

همان اول که اینجا آخر آمد

همان باطن که بر ما ظاهر آمد

همان احمد که سرمستان سرمست

بخوانندش ابوالقاسم “محمد”

سروده :مرحوم محمدرضا آقاسی