نامدارترین ها

بهره بعضی ازماها از ولایت پذیری شعاراست.آن هم تا جایی که گلویمان اذیت نشود.یا وجاهتمن آسیب نبیند.بعضی ها تا پای شور وشعار باشد ،هستند.بعضی ها تاجایی که جان و مال شان درامان باشد.

بعضی های دیگر،اگر ازخوردوخوراک خودشان چیزی بماند،پول شان را حاضرند بدهند،جانشان ولی باید درامانباشد……هزار طیف دیگر می شود این وسط ها تعریف کرد.

اما بعضی ها برای ولی شان هم علمدارند،هم سقا،هم پشت وپناه،هم امید،هم فدایی،هم رسانه تبلیغاتی….از آن هایی که تا هستند خیال ولی ورهبرشان راحت است بعضی ها آن قدر برای ولی شان عزیزند که به یک دیدار ،همه غصه های ولی شان بر طرف می شود؛دلش شاد می شود،بعد هم اسمشان می شود “کاسف الکرب عن وجه الحسین(علیه السلام).

بعضی ها ولی شان که می خواهد صدایشان بزند،می گوید:بنفسی انت…میدانید بعضی ها پای ولی شان که پیش بیاید،دیگر سر از پا نمی شناسند،دست می دهند،چشم می دهند،با صورت روی زمین می افتند،سر می دهند،فقط خدا مشک شان پاره نشود…

بسم الله الرحمن الرحیم

یاایها الذین امنوااطیعوا الله واطیعوا الرسول واولی الامر منکم